07 فروردین 1398
نازنین نگارا
ازتوبه یک اشاره ازمابه سردویدن
ای نازنین نگارا ای مه جبین تویارا
دررسم ماچنان نیست بی یارماندن یار
تاهست چنان باداهستیم جان نثارا
هرچندگفتنی نیست امّا منم گرفتار
دربندعشق ونازت درپیچ زلف جانا
آثار مهرولطفت دربندبند جسمم
دریاب که سوزدردمنداینک شدآشکارا
جانم رهاکن ازغم ای مهربان خدایا
ای در کمین دلهاتو غمگسار جانها